​

2011-2014

Μελέτη Τεκμηρίωσης και Αποκατάστασης Μνημείου / Επίβλεψη Έργου

 

 

ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Αιµίλιος Μπεντερµάχερ – Γερούσης (Αρχιτέκτων Μηχανικός), Πέγκυ Πάντου (Αρχαιολόγος), Χαριτίνη Παγωµένου (Αρχαιολόγος), Mιχάλης Χαλκουτσάκης (Μηχανικός Τ.Ε.), Γιάννης Σταϊκόπουλος (Συντηρητής Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης), Γιάννης Μητσούλης (Αρχιτέκτων Μηχανικός)

​

 

Στο νοτιοδυτικό και πλέον μεταλλοφόρο τμήμα της Σερίφου, ψηλά στη βραχώδη ράχη της λοφοσειράς του νησιού, δεσπόζουν τα ερείπια του μαρμάρινου κυκλικού πύργου που είναι γνωστός ως Άσπρος Πύργος. Είναι οικοδόμημα στιβαρής κατασκευής με ισχυρή θεμελίωση, διέθετε περισσότερους από έναν ορόφους, εσωτερική κλίμακα και μνημειακή θύρα στο ισόγειο.

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία που προσφέρουν τα κινητά ευρήματα, ο Άσπρος Πύργος οικοδομήθηκε τον 4ο αι. π.Χ. – εποχή στην οποία παραπέμπει, εξάλλου, η τοιχοποιία του – και χρησιμοποιήθηκε μέχρι τον 7ο αι. μ.Χ. Τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά του πύργου σε συνδυασμό με την εποπτεύουσα θέση του, που εξασφαλίζει τον έλεγχο σε στεριά και θάλασσα, υποδεικνύουν αμυντικό χαρακτήρα και λειτουργία ως παρατηρητηρίου, φρυκτωρίας, φυλάκιου ή και καταφυγίου σε περίπτωση ανάγκης.

 

Με την κατάρρευση του πύργου μεγάλο μέρος από το δομικό υλικό του έπεσε στο εσωτερικό και σκόρπισε περιμετρικά. Πολλοί λίθοι υπέστησαν μερική ή ολική θραύση ενώ στο τμήμα που απέμεινε όρθιο διαταράχθηκε η δομική ισορροπία. Για την αντιμετώπιση των φθορών έγινε καταγραφή της παθολογίας με φωτογραφική και σχεδιαστική τεκμηρίωσή τους, εκπονήθηκε ειδική Μελέτη Συντήρησης και Στερέωσης και στη συνέχεια υλοποιήθηκαν οι απαιτούμενες εργασίες.

 

Έπειτα από την ακριβή τεκμηρίωση των διάσπαρτων λίθων και της υπάρχουσας κατάστασης του μνημείου εκπονήθηκε Μελέτη Αναστήλωσης του μνημείου. Στην μελέτη προτείνεται η πλήρης ανασύσταση της θύρας εισόδου και ανοιγμάτων στον όροφο και μερική αναστήλωση των δόμων του, έτσι ώστε να αναδειχθεί η όψη και η κλίμακα του μνημείου.

 

Οι επισκέπτες του Άσπρου Πύργου έχουν σήμερα τη δυνατότητα να γνωρίσουν ένα αρχαίο μνημείο της υπαίθρου χώρας σε ένα περιβάλλον αλώβητο από την οικιστική ανάπτυξη.

​

​